Yaşamak, avuntuların kurbanı olmadan.
Bir bakış, bir alkış, övgü de batmadan.
Çaresiz dertlerin kucağına uzanmadan.
Bitmeyen hülyaların saçlarını taramadan.
Susmak, hak edenin yüzüne haykırmadan.
Bulduğun avuntuyla mutluymuş gibi yaşa.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta