Avuntular. Şiiri - Ali Faik Bak

Yaşamak, avuntuların kurbanı olmadan.
Bir bakış, bir alkış, övgü de batmadan.
Çaresiz dertlerin kucağına uzanmadan.
Bitmeyen hülyaların saçlarını taramadan.
Susmak, hak edenin yüzüne haykırmadan.

Bulduğun avuntuyla mutluymuş gibi yaşa.
Her seven de her alkışlayan da çare ara.
Sakın attığın zindan da kaldığımı sanma.
Vazgeçilmezlerin yeri midir fani dünya.
Gelen istemese de mecburdur gitmeye.

Mutlu etsin seni sahte renkli avuntular.
Söylenen şarkılar ve anlatılan masallar.
Ayin niyetine yapılan tören, eğlenceler.
Umutlar bırakıyorum, bir de gerçekler.
Yolumuzun kesişeceği o zamana kadar.