Ansızın kondun avuçlarıma
Sonbahar telaşında yeniden
Rüzgar gibi estirdin kanatlarını
Döktürdün sarı yapraklarımı
Eteklerime
Ve bir ateş üfledin kuru yarelerime
Sonra yine ansızın,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
