Ansızın kondun avuçlarıma
Sonbahar telaşında yeniden
Rüzgar gibi estirdin kanatlarını
Döktürdün sarı yapraklarımı
Eteklerime
Ve bir ateş üfledin kuru yarelerime
Sonra yine ansızın,
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
