Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Umud hep olsun gönüllerimizde
Sürsün bu gayret hürriyetimizde
Sevinç olsun hüzünden öte gözlerimizde...
eksik olmasın dileirm umudun gönüllemizde...güzel bir paylaşım...saygımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta