Avuntu Şiiri - Kadir Ay

Boş ver sen de üzme artık kendini,
Bırak insanlar anlamasın seni.
Doğar doğmaz gömdüğün hisleri,
Diriltmeye çalışıp durma artık.

Kaybediyorsan kaybetmeye alış,
Kanayan yaranı sarmaya çalış,
Bitiş değilse de bu sona varış.
Artık akışına bırak her şeyi.

Sızlasa da yaran akmasın yaşın,
Kederin taşsa da düşmesin başın,
Harcadığın emekler zayi olsa da,
Kendini kahredip tüketme sakın.

Ardında bomboş bir mazi kalsa da,
İçinde bir ateş daim yansa da,
Teselli aramak saçma olsa da,
Hayat yalan, deyip avut kendini.