Avuntu Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Gece saçların sabahı getirmiyor bana
Soğuğuna bahar gelmiyor
Nerede kuş cıvıltıları kahkahaların

Kır çiçeklerini bana vaat etmişti gülüşün
Nergisleri
Zincirlemişsin bana martı kanadı ellerini
Sisleri dağılmıyor şafaklarımın

Ayaza maruz kalıyor yıldızlarım
Gülüşün doğmuyor
Dağ gibi yığılmış dedimin ardında
Kış uykusunda umutlarım bakışın

Yüreğim yalnızlığın ateşinde kızarmışken
Donup kalmış baharı tanımaz zemheride
Tuhaf çelişki yedi bitirdi beni
İsmini bilmenin huzuruna
İşkence ediyor
Nasıl olduğunu bilmemenin celladı

Tutunduğum kırık dalım bu avuntu zaten
Başını yastığa koyduğunda göremiyorum ama
Tanıdım seni
Güzel mi kötü mü olduğunu bilmediğim
Dönek dünyada
Seni bilmek
Ayaklarımın uyuşacağı zamana kadar
Yaşadığım
Ve yaşayabileceğim en güzel şey..