Avuntu Şiiri - Süleyman Donbaloğlu

Gökyüzünden seyrediyorum
Gözlerinin bana ulaşan maviliğini
O rengi atmış gülüşlerinin
Seni unuttum deyişini
Yıldızlarla dost oluyorum sana inat
Ay’a tüm sırlarımı haykırıyorum
Sessiz ve gizlice
Senin Güneş’e verdiğin tüm haberleri
Ben gece Ay’dan öğreniyorum
Zorla verilmiş duygularını
Zorla çalınmış gözyaşlarıma benzetiyorum
Haykırılmış nidalar ezberliyorum
O nidalarla gönüller avutuyorum
İncecik, tane tane, sırma saçlarına
Asılıp da nice dağlar aşıyorum
Bir anlık delirmişliği
Binlerce yıllık akıllılığın
Oyunlarıyla avutuyorum.