Avuntu Şiiri - İbrahim Sarıhan

Bilir miydim ben bunları
İlk aşkımsın ruhumu aldın benden
Mavi bir okyanustu parıldayan gözlerin
Kadife yumuşaklığındaki sesin
Ellerinse her dokunuşta daha bir narin
Üzüntü doluyum şimdi
Güzelliklerden mahrum hapsolmuşum ebedi
Tenim sıcaklığını arar oldu
Hasret şu gençliğim büsbütün soldu
Sevgini işlemeni isterdim tüm benliğime
Beni çok özlüyorsun biliyorum sakın üzülme
Ağlama sen göz bebeğim sevgim senin olacak
Bu ayrılık elbet bir gün son bulacak
Yakın bir zaman değil biliyorum
Dayan dayan ne olur seni ben çok seviyorum
Aşkım yaşamım süresince senin
Sıkar vururum eğer başkasına gönül verirse
Hiç acımam seni ziyan eden kendime
Sıcacık yüreği sevdim ben bir kere
Gücüm kalmadı buralarda tek dayanağımsın sen
Kalp atışlarım arar seni o verdiğin heyecanı
Şüphesiz düşüncemde ve düşlerimdesin
Buradaki tek özlemimsin
Aldığım nefes yaşam kaynağım
Kulağına fısıldasam şöyle
Desem ki
Benimle evlenir misin?

(Ankara, 01 Haziran 2003)