Gönlümün avuntusudur aslında Sana şiir yazmak!
Hangi güneş doğduğunda özlenmedin ki?
Gün Seninle başlıyor ıssız dünyamda,
Yürüyorum gölgesiz kaldırım taşlarında...
Biliyor musun?
Gözlerimdeki bulutlar Senin için yağdı dün akşam!
Gülümü suladım öylesine, yani kurumasın diye.
Yıldızlar kaydı yavaşça siğneme,
Yandım alev alev,
Ve bittiğimi hissettim...
Bu akşam;
Rüzgar alır savurur beni.
Ne acım diner, ne sevdam siner
Son küllerimde savrulur sonsuzluğa.
Aslında;
Aslında dediğim gibi:
Her şey Seni unutmak için,
Neden unutamıyorum, bilmem ki!
Ben öylesine yazıyorum,
Bütün bunlar avutulabilmek hissi
Ve ben;
Avutamıyorum Seni düşündükçe kalbimi...!
Kayıt Tarihi : 20.8.2006 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Fikri Karadeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/20/avuntu-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!