Şehir bir kez daha uykuya daldı,
Umursamadan uykusuz gecelerin
Susmayan çığlıklarını,
İnsanlar bir kez daha ölüme yattı,
Yok sayarak acıların
Zehir yangınlarını...
Yarın,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Güzeldi. İnsanın bitip tükenmek bilmeyen yenilgisinin ardından tekrar umuda koşuşu.....Arayışı... Güzeldi. Tebrikler.
Duyguyu ve verdiği acıyı taşıyabilen tek canlı insanoğlu ve ona dayanma gücü veren umut yada dediğiniz gibi avuntu. Yüreğinize sağlık, zevkle okudum.
tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta