Avuntu Şiiri - Hamza Mamaş

Yalancı bir bahar kendimi avuttuğum.
Her uyanış kışa gebe.
Her çiçeği kırağı çalacak.
Gündüzün feri sönük, dem gecenin olacak.

Bu benim ilk değil, kaçıncı avunuşum.
Ne güneştendir nasip.
Ne yağmurdan var kısmet,
Baharı yaşıyorken fırtınaya emanet

Gel kader, dizimde uyu ettiğini diyeyim.
Ben söyleyim sen dinle biraz sitem edeyim.
Belki, gündönümü hemen şuracıktadır.
Her dem dediğim gibi gülüşümüz sondadır.