Duygularım duymuyor düşüncelerimi.
Bağlandı ellerim çaresizce.
Resimlerime bak.
Ben ben değilim.
Ne çok bilmişiz,
Ne çok tükenmişiz.
Umut elbet güzeldir.
Lakin geleceğin hatıraları kirli.
Hayat hikayemi anlatacak değilim,
Yaşadıklarım yüreğimi yaraladı,
Geçti zaman kaldı acılar.
Geriye kaldı avuntular.
Biri varmış , biri yokmuş.
Biri de yok bini de yok.
Hep yalnız , hep çaresiz.
Günlüklerimiz , hatıralarımız boş.
Kayıt Tarihi : 20.4.2018 09:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Bol](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/20/avuntu-157.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!