Bir yol seçildi
Ve gösterildi hep.
Ya belli belirsiz bir istekle
Attım adımımı
Ya da sırtımdan bir el usulca itti.
Diğer bir yolun başlangıcına dek
Kimsenin haberi olmadı
Karşıma çıkan güçlüklerden
Ve aştığım engebelerden.
Çığlıklarımı dışarı vurmadım
Ellerimse uzanmadı
Bu anlamsızdı
Bu tıpkı bir zamanlar
Seyirci kaldığım o savaş gibiydi.
Onlar diğer yoldaydı çünkü.
Şimdiyse
Yani artık
Kendimden ödün vermemek adına
Yolumu seçiyorum.
Yenilikler korkutuyor beni.
Bir adım atıp ilerleyebilmek
Mümkün olduğu kadar zor da
Tıpkı annemin dediği gibi.
Kayıp vereceğini sezmek
Ayazlı bir günün sabahında
Güneşin gülümsemesini beklemek gibi.
Bir şeylerden vazgeçmek
Arkadan dönüp
Bakmadan çekip gidebilmek
Öyle zor ki.
Tıpkı ilişkilerdeki kolaylığın
Aşkı ucuzlatası gibi
Bunların olmaması da belki
Yaşamlarımızı hafifletir
Anlamsız hale getirirdi.
Sadece avuntu
Hepsi bu.
Kayıt Tarihi : 3.9.2003 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevcan Koyuncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/03/avuntu-13.jpg)
bilemezsin...Ancak yaşadıklarımızı hatırlayıp
bize yakışan yolu seçer ve itmelerle değil,bilerek yürürüz artık.Çok güzel ifade etmişsiniz..Yaşadıklarımızı hatırlayarak,yeni güzel yaşantılara yelken açabilriz ancak...saygılarımla....
merhaba
tanışmak ve böyle bir oluşum içinde bulunmak güzeldi. teşekkürler
Kitabınızda çok güzel.....
devamını dileriz
TÜM YORUMLAR (3)