Avumbuk Şiiri - Mehdican Arslantürk

Bir dilek daha kaç defa dilenir
Kabul olabilmesi için
Közleri bir dağın iki yanında
Üstünde geniş parlak bir gökyüzü
Gece sarmış üstünü
Aralarında birkaç uzun yıldız taneleri
Yerin altında bir gül bahçesi
Güzel bir hatıranın bahçesi

Avucunun içinde zifiri isimde
Beni eriten ince çelimsiz
Bir kibritin alevi değildi
Beni içimdeki
Sen yok etti
Tekrar kim canlandırır ki
Bir kalbi, eskisi gibi

Dedim ya
Seni, beni yaratan
Seni nurdan
Beni topraktan

Bu boğmaca matı,
Bekledikçe yavaş yavaş tükendiği,
Güvendikçe biraz daha kaybettiği
Sevdikçe yenildiği insanın.