duvara yapışıktı kapı
kısık ışıkta yanardı fener
yılda kaç kez sönmüştür
gökteki yıldızlar
geceye kalınca gör
nasıl kalınlaşır çizgilerdi
çok mu mutluyum sanırsın
ağlamadım mı hiç içimi çeke çeke
kuş olup uçsaydım uzaklara
denizlere vursaydım kendimi
çoban ateşi yakıp ısınsaydım
iliklerime kadar değselerdi
kavalın içinde çığlık olsaydım
kara koyunlarla geçseydim ırmakları
bir yudum su almadan kaval anısına
yeter artık deme ne yeter ki insana
çektiler altımızdan birer birer değerleri
avucumuzun içinde kaldı yangılardı
22:26 17.11.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 17.11.2009 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/17/avucumuzun-icinde-kaldi-yangilardi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!