Ellerimde Zümrüdü Anka uçurdum ben
İstemeyin benden kuş beslememi kırıntılarla
Bir yol görünür yüzünde Kaf Dağı’na giden
Okyanustaki büyük armada
Limanlayacak bir kara göremeyen
İstemeyin bunu, korsan olmayacağım ben
Sen ufkumdaki tek ada
Korkuyorum kıyındaki kayalıklardan
Köprünün uzak direkleri görülüyor
Hayır geçmek istemiyorum oradan
Sen köprüden önceki son çıkış
Girişinde sayısız barikatların
Kıyamet mi koptu gökyüzünde
Nerede bu yıldızlar, güneş, ay
Bu gezegende de hayat bitmekte
Belirdin sen karanlıklar içinde
Yolculuk zorunlu sana
Ne olacağını hiç bilmesem de
Kayıt Tarihi : 11.4.2020 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!