Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çok kaliteli bir şiir kutlarım sizi
Büyümek neden bu kadar zalim? Harika yazmışsınız, tebrikler yahya abi.. gülden
Bu yıkıntılar arasından, bu enkazdan çıkabilene ne mutlu!
yıkıntılar içinde ışığı bulmak dileğimle..
Tebrik ve Saygı ile..
Yıkıntıların arasından buluyoruz yolu. Tebrikler şiire. Sevgiler
Yahya dost her zamanki gibi yine pek güzel bir şiir dizelemişsiniz... Varlığınız her ne kadar yüz yüze tanışmamışsak da beni mutlu ediyor...
Avuç Yıkıntıları.. başlık bile öylesine güzel... tebriklerim değerli dostumu..
yitirilen çocukluk,
büyümenin intikamı ..güzel dizelerdi..tebrikler..Melih BAKİ/Adana
Çocukluk dururken, büyümek için bunca çaba nafile..
Tebrikler güzel şiire..
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta