Avuçluyorum çocukluğumu

kocaman harflerin bu küçücük parkta işi ne
senin ellerin niye bu kadar kırmızı
mevsimlerin yakasındayım
şamsiyeni mutlaka yanına al
yağmuru kemirmek zorunda kalabilirsin yoksa

ansızın sertleşir
uzun bir sopa olur yağmur
iner tependen aşağı
seb'a semâvât gibi

yaşadım bir on yıl kadar
bir uzak serap âleminde
içtiğim kadehin sayısını unuttum
ama çocukluğumu avuçluyordum hep
babamın ellerinden sıkıca tuttum
bir uzak serap âleminde
yaşadım bir on yıl kadar

hayır, bu kez ölümü yazmayacağım
güzeldir yaşamak mîrim
duvardan duvara
ağlama duvarına karşı da olsa

bunca yaşantılarımız uydurukken
tarihî belgelerle konuşmak
tarihi gerekçe kılmak
ne kadar doğru
tarihe yaslanmak korkaklık
geleceği kurtarmak budalalıktır

gözlerimin içine baka baka büyü
oltasına balık düşmeyen bir nasipsizim
kırlangıçlarla gelinciklerin öpüşmesini seyret,gel
ne kadar müübârektir bu papatya suyu
çiçek çıkaran çocuklara bir eşsşz şifa
ama,
unutma asla dokuzuncu köyü

ellerin,ayakların dursun artık
endişeye mahal yok
'elma' dersem çık olur mu
bundan başka masal yok
insan delirirken de unutulur mu

Mustafa PINARBAŞI