avuçlarında saklardı aşkının kokusunu kimseye göstermezdi gözlerinin rengini yüzüme öylesine bakardı onunla tesadüfen karşılaşınca hiç oralı olmazdı yalnızlığıma yalnızlığını belli etmezdi kimseye ama ben aşkının kokusunu taa uzaklardan alırdım çiçek dikerdim geleceğin yırtık yamasına avuçlarımda saklardı hayat suyumu değil birbirimizle konuşmak daha çiftleşmeden çocuklarımız olurdu avuçlarında saklardı kaderimin sonunu evrimi hiçe sayardı tek inancı Tanrı’lardı Tanrı’larını avuçlarında saklardı kimseye göstermezdi hayallerini ben avuçlarında uyurdum geceleri bana bile anlatmazdı gördüğü pembe rüyayı Tanrı’larına şahit olurdum her akşam her gökyüzü karardığında hiç kuşkulanmazdım avuçlarının kutsallığından avuçlarında saklardı ibadetimi
Kayıt Tarihi : 13.10.2018 19:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/13/avuclarinda-saklardi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!