Oynuyordu kendi yarattığı tanrısıyla
Gecenin uyku tutmaz bir anında
Avuçları arasında bir ahşap oyma
Kim bilir hangi ağaçtan çıkma
Tanrısı kendi avuçlarında
Kendi doğruları var aklında
Çekiçle dövülmüş kırılamaz asla
Ölmek kendi yarattığı tanrısı uğruna
Bildiğinden şaşmaz asla
Bir tohum ekmiş, filiz tutmuş aklının en ücra yerlerinde
Varlığına bir amaç fısıldamış bu boş dünyada
Oysa tanrısı kendi avuçlarında
Kayıt Tarihi : 25.11.2019 23:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
