Kara deliğe kapatılamamış korkularım ellerimde kaldı, artık geç oldu zaman.
Sordum; ‘’Ben hüzün zamanlarında neyi biriktirdim avuçlarımda, neyi kazandım? ’’
Parmaklarımdaki korkuyu avuçlarımda sıktım.
Meğer o ürkek bir kuş gibiymiş çığlıksız.
Bir gülen yüzüm vardı. Onu da göğsüme iğneledim.
Açamadım ellerimi hiç. Korkum artık ölmüş müdür? Bakamadım.
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 13.10.2011 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!