sen yoksan ben olamam ki
bu kasabayla birlikte yıkılır ölürüm gülüm...
bu koca dağlar kadar sana sevgim
yamacında al gelincikler beyaz papatyalar kadar
kırkı çıkmamış bebek kokusu kadar masum...
geldin açtı tüm çiçeklerim
gök kuşağı sevinçli bal damlası gözlü ay bakışlı ceylanım...
bin yıllık özlemim dindi
düşlerimin yedi veren beyaz gül misali gonca verdi...
düş çiçeğimsin
içim titreyerek korkularla büyüttüğüm
avuçlarımda o yıldız var
gecenin damından sarkıp düşerken seni dilediğim
avuçlarımın sıcağında senin için sakladım biliyor musun
bana ölmeyi öğretiyorken
sen bizli o ilk sevinçleri al sadece yanına
bu koca dağın yamacına
gelincikler papatyalar öbek öbek yürürken
ben bizli eski sevinçleri
doldururum gamzelerinin gizemli çukuruna
benim geceme
sığınalım ben sıcağına usulca sokulurum
aldırmadan yağmurlara ıslanalım
başımı koyup dizlerine gözlerine bakarak
koca çınardan utanmadan şarkımızı söylerim bağıra çağıra
kelebeklerin kanadına resmettiğimiz sevinçler uçup gitmeden
tek tek ışıklarını söndürelim kasabanın
belki de gözlerindeki sevinç bana ölmeyi unutturur...
Hasan ODABAŞI
Hasan OdabaşıKayıt Tarihi : 31.3.2021 21:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!