Gittiğin yerde kaldım ben
Gittiğin gün vurgun yedim
….
Avuçlarımda hasretin
Yüreğimde ateşler
Şimdi isyan zamanıdır
Kar etmiyor asiliğim
Başımdaki efkar bulutlarını
Dağıtmıyor rüzgarlar
Her geçen an büyüyor göz bebeklerim
Hasretinin narında üşüyor ellerim
Haydi tut ellerimi
Uzaklar girmesin aramıza
….
Biz ikimiz ne yangınlar söndürdük
Kaç hasreti astık darağacına
Bırak yeter ki avuçlarını avuçlarıma
Ölüm bile giremeyecek aramıza
….
Özlemine çıkardım idam fermanı
Sensizliği kurşuna dizeceğim birazdan
Sokma aramıza okyanuslar ötesini
Her nefesimiz bir umuttur unutma
…..
Gittiğin yerde kaldım ben!
Gittiğin gün yedim vurgunu
Geldiğin gün umut dolacak yüreğin
Geldiğin an nefes alacağım…
……
(Giderken hasretini unuttun yar.... közleri yüreğime, son bakışını gözlerime ve hasretini avuçlarıma bıraktın...şimdi yanıyorum, gelişini bekliyorum penceremin kenarında..gözlerim hep yollarda....
Geleceksin bir gün biliyorum...umudu katık yaptım sensiz gecelere,sarıp sarmalayıp yatıyorum hayalinle...)
Kayıt Tarihi : 18.7.2006 21:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaç hasreti astık darağacına
Bırak yeter ki avuçlarını avuçlarıma
Ölüm bile giremeyecek aramıza
girmesin giremezde ölüm kimseye yakışmıyor...tebrikler umut abim yazan yüreğin susmasın...
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (22)