/Düşünüyorum sustalı dayamış gibi beynime
Susturucu takmaksızın duygularıma
Soru işaretlerinden korkmaksızın/
Geceler ne zaman başlar, ne zaman kilitlenir kapılar
Gecelerin sonu nasıl yazılır kırık uçlu kalemlerle
Şu kupkuru gürültüler ne zaman saklanır yastık altına
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bence herkes şöyle silkelenip kendini sorgulamalı- kafayı kuma gömmenin kimseye yararı yok- Sorgulanmalı her şey- bize ak diye belletilen karalar- aslı astarı olmayan- hurafeler- huzurda mutlulukta refahta barışta o yoldan gelecektir- yeter ki yüzleşecek cesaretimiz- dürüstlüğümüz- aydın ve adil beynimiz olsun- kutlarım...
nefi dizelerdi efendim kaleminize ve yüreğinize sağlık *****10 ve anto saygılarımla
Neydi elzem olan..?
Bizim olmayan gökyüzene tek başına uçabilir miydi insan..? Dayanır mıydı bunca ağrıya ; anason kokulu başıboş bulutların şuursuzluğu...? Ya da kaçsak ; diner miydi bir limanda içimizdeki fırtına...?
Bunları düşündürdü şiir bana, ve aklıma gelen MONTAIGNE'nin bir sözü oldu;
'Büyük şiir ; düşüncelerimizi doyurmaz, allak bullak eder..'
İşte şiir büyüktü, çok şey düşündürdü ama tek şey de karar kılamadım..Sustum..
Hani sızısı sızısına denk geleni severmiş ya insan; işte öyle 'AŞK'ı bir yara olarak kabul etmeyi öğrendim ve her kabuk tuttuğunda yeniden kanatma cesaretini göstermeyi...
Acı çekmemek için aşkı reddetmek gerekiyordu, bu da hayatın kanunuydu belki ama; ben aşkla da yaşamayı öğrendim şiirde..Ve büyüdüm bir yaş daha...
Bu 'AŞK' sözünü doğrudan duygusala bağlayanlar olacaktır elbette ama benim bahsettiğim aşk; her şeyde ,her nefeste ,her daim aşk... Ben bu şiir de aşk gördüm, okudum ve şiire doydum...
Bir kez daha sevgimle...Kaleminiz hep yazsın..
Aşkı Bu Denli Güzellik Dolu Anlatabilen Kaleminizin Tükenmemesi Ümidi İle...
Yüreğinize Sağlık...
İçinde yaşadığımız, yuvarlanıp gittiğimiz hayata, felsefi bir bakışın izdüşümleriydi dizeler...
Zaman, kenarında durduğumuz ve sonsuzdan gelip sonsuza akan bir ırmaktır ve hayat, eğilip avuçlarımıza doldurarak içtiğimiz bir kaç yudumudur o ırmağın.
Bu su, nereden kaynar, nerelerden geçer, nereye gider, içinde neler vardır, bilmeden, düşünmeden içeriz hep.
Şair düşünmek istemiş bunları.
Şair olmanın, yürekle beyni beraber konuşturmanın bir gereği olarak...
Bu güzel çalışmanızı gönülden kuyluyorum Canan hanım,
Saygımla, sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
Süpersiniz desem, başka söze gerek yok sanırım...yürek sesinizi ve usta kaleminizi gönülden kutluyorum Canan Hanım...sevgi ve saygılar.10+ANT.
Tüm akıcılıyla kayıp gitti bu harika dizeler dudaklarımdan yüreğime,bir genç kardeşiniz olarak sizi ve bu harika kaleminizi tanımaktan çok memnunum kaleminiz daim olsun saygı ve selamlarımla.sağlıcakla kalın
Bu güzel şiire ait değerli dostların yorumlarını okuyunca şaşırıp kaldım.Ne yazmak gerekiyorsa hepsini demişler.Kendi penceremden bakmak zorundayım.En güzel yorum şiirin hikayesinde gizli...
Yığılmıştı günler bir biri üstüne..Belki de arkamıza dönüp dönüp bakmamız ondandı...Kutluyorum tam puanla selamlıyorum.
Şair yüreğini almış avuçlarının içine... Çünkü biliyor ki yüreğinin sesi duygularının arasına karışırsa dönüp-dolaşıp yaşadığı an'a kilitleyecek kendini... Ve o zaman söyleyecekleri şiirin rengini de havasını da, temasını da değiştirecek. Şair ateş parçası yüreğini avuçlarının içine almış...
Ama hangi renk, hangi hava ve hangi temayı yazarsa yazsın bu kalem o işi çok iyi yapıyor.
Kaleminize sağlık sayın Canan Akpınar.., içtenlikle kutluyorum…
Şiir yazmak kolaydır.
Yan yana mısraları alt alta satır yaparsın. Bir kaç renkli cümle, bir kaç mübalağa sanatı ile, al sana bir şiir.
Eğer ki şiir okuyucuyla bir temas sağlayamıyor, sadece o an için vauv dedirtip, akabinde kendini unutturuyorsa işte o şiirin sıhhati tartışılır. Ama şiir kendini okuttukça okutuyor, her okuyuşta yüreğe yeni kaynaklar açıp, yeni ilhamlar getiriyorsa, her okuyuşta insan kendinden bir parçayı daha buluyorsa işte o şiir tartışmasız özeldir ve öğretiliği büyüktür. Hiç farketmez o şiirde şairi ister şahsi yakınmalarını ve duygularını yazsın ister evrensel değerleri.
İşte bu izaha örnek bir şiir AVUÇLARIMDA ATEŞ PARÇASI.
Gerçi altına geçipte şairin adını gördükten sonra çok ta alkışlanacak bir durum değil bu çünkü Canan AKPINAR her şiirinde bu izzeti ve mana büyüklüğünü gösteriyor. Çünkü Canan AKPINAR şiirlerinde kelimelerin değil yüreğin ve yaşanılanların gücünü seriyor ortaya. Yoksa kelimeleri kullanmayı en çok pazarlamacılar bilir.
Şair hayatla oynadığı oyunları ve hayatın ona oynadıklarını öyle sabit bir mana ile satırlara taşıyor ki siz işte her satırda kendinizden yığılmış günler buluyorsunuz; o yığılmış günler arasında kalan umutlar, anılar.
ve işte şiir bitiyor ama siz dönüp dönüp ardınıza bakıyorsunuz.
Canan Abla
yürekten tebrik ediyorum seni.
İyi ki varsın
sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 65 tane yorum bulunmakta