Avuçlarımda Ateş Parçası Şiiri - Yorumlar

Eninde sonunda ''Deniz atılanı geri verirmiş''.

Biz özenle büyüttük çiçeklerimizi
Ve avuç avuç serpiştirdik baharsız iklimlere
Umursamadık o iklimlerden gelecek yağmurları
Saçlarımızın dibine sığışıp yattık
Bir kez bile ıslanmaktan korkmadık…

Yüreğinize, kaleminize sağlık, kutluyorum.

Yürekten kutluyorum Canan hanım okuyunca şiir insanın içine işliyor,kendini şiirde buluyorsun, kaleminiz önünde saygıyla eğiliyorum.

Son günlerde okuduğum en güzel şiirlerdendi..

Şiir dolu, dost-şair yüreğinizi alkışlıyorum Sn Akpınar..

Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..

Bu nasıl bir yürekti nasıl blr kalem bu eserlnizden dolayı sonsuz tşk ederim eser ötesiydi sosar bu acemi saygılarımla

''Bazen gün doğar ve hiç umut getirmez beraberinde.Ve git gide kötüleşir her şey...''

Mutsuzluğun/umutsuzluğun yakın persperktiften anlatıldığı bir kitabı;KIZIL AĞAÇ'ın girişindeki bu tümceyi anımsadım apansız.

Duygusuzlaşmaya başlanıldığı andan itibaren doğan günlerden umut beklemenin gereksizliğine vurgu yapar söz.

Geçmişin iyi/güzel tüm gündemleri depolanmıştır,tozlu raflarda gelecekten kopuk olarak bilinçlerin arka odalarındadır.

Sözcüklerden çok küçük küçük film kareleriyle yakına getirilen o geçmiş ile yakın gelecek arasında muazzam bir kopukluk vardır.

Çoğul dille yazılan bu şiirde,anlatıcının geriye dönüşler ertesinde birden bire geçit vermez büyük bir barikatla karşı karşıya kalmasının nedenlerini bulmak için fazla zorlanmıyorsunuz.Çünkü bir tirad akışıyla karşı karşıyayız.

''Soyuldu derilerimiz
Kaldık iskeletimizle! ''

Dizelerinin ilettiklerine göre yenilenebilecek duygular için artık çok geç kalınmıştır.

Yaşamın içine doluşan her şeyin bir ömrü vardır.
Aşk'ın da.
Onun taraflarının da...

Geriye gidişin noktalandırılışıyla şiirin noktalandırılışı aynı kırık çizgi üzerinde gerçekleştirilmiş...

Şiirinin finaline ;dramatik vargının gölgesini düşürdüğü bu güzel şiirinden dolayı Değerli AKPINAR'ı içtenlikle kutluyorum.

Nicelerine.Erdemle.

Şiir ezelden ebede taşıyor insanı bir bilinmezlikten bir bilinmezliğe çıkılan yolda yaşama dair önümüze ne çıkyorsa seriyor ortalığa sorup sorguluyor işte içimizi dışımıza çeviriyor kendimizle yüzleştiriyor hatalarımızla günahlarımızla insan diyor şiir

Ta anne karnında doğmamış ölümlerimiz vardı bizim kimse duymadı ateşler içinde yanarken çığlıklarımızı kimse duymadı ölüp ölüp dirilirken biz..Biz ancak kendimiz olduğumuzda yaşamın soluğunu hissedebilirdik ne kadar şeffaf olursak o kadar ölümleri ölümsüzleştirebilirdik yada tam tersi..öyle çok şey veriyor ki şiir yaz yaz bitmez yürekten kutlamalı şiiri kutlamak yeterse eğer... Birde şunu söylemeli şiirin bir cinsiyeti var ve bu şiir çok delikanlı tebrikler Canan...

Tek kelimeyle muhteşem duyguları çok güzel anlatmışsınız
Tam puan selamlar.

Kırık uçlu kalemlerin feryatlarıdır, gönül deryasından damlalara eşlik eden, zifir gecelerin hazana durmuş sokak sessizliklerinden... Kabuk bağlamış yaraların her kanayışı, anılar deryasında yitmelerdir, her iyot kokusunda yakamozlardır azdıran, pembe panjurlu yalanlarından ışıltılardır yıldızların göz kırpmaları...
Belki de şu küçük dalgalardır, gelecek fırtınaların
habercisi.. Zamanın akan ırmağını bir düşün hangimiz kaç yudum, neresinden nasipleniriz bilmeden...
Şair olarak nasıl yoğururuz, hangi fırında , hangi közde pişiririz bu hamuru...
Sevgili Canan Dostumu sonsuz kutluyorum. Saygımla...++

Okumaya doyamadığım ama iki elimin arasında başım böyleee düşündüm durdum yine ne yazabilirim diye. Ah be dostum, bu kadar güzel bir şiire ne yazsam az ancak hayatı ele alırsak Hayat, bir oyuna benzemiyor mu. bazen o bizimle oynuyor bazen biz onunla. Umutlarımızı çalar bazen ,hayallerimizi yitiririz ya da bir ateş parçası olur canımızı acıtacağını bile bile bir kenarından tutunmaya çalışırız ,bahçesinde sanki ölümsüzlüğüne ,meydan okurcasına düşler besleriz.... İçinde kaybolduğum hayranlıkla okuduğum bir şiirdi.

En kocamanından sevgilerimi bırakıyorum sayfana güzel dostum..

Kalemin gür olsun.. Güzelliklere ....