Avuçlarımda .. Şiiri - Mikail Ak

Avuçlarımın içinde tutuşuyor alev ,
Derimin kokusunu alabiliyorum ,
Uzaklaşıp giden sen gibi geride kalan ben gibi ,kupkuru parmaklarım,,
Tüm hırsı ile bileklerime doğru saldırmakta sarı, mavi bir alev
Gelmeyişindeki hırs gibi ,
hafif bir duman tenimden yükselen ,kokusu portakal kabuğu kokusu
sana ait mutluluğu ateşe veriyorum
büküle büküle kıvrım kıvrım ,yanıyorum
kuruyor damarlarımdaki kan,
kederim !!!! ,kal benimle sakın bırakma beni
otur göğsümün üzerinde ,al ikimizin yerine içi mutluluk dolu bir nefes
düşüyor bak etim ,kanım damlamadan buhar oluyor ,
keşke bir yerinden tutuştura bilsem senin bendeki yerini
cayır cayır yakarken seni
bir uçurumun kenarında ,
tıpkı gözlerin gibi masmavi bir deniz serinletse beni,,
ahhh! ! bitiyor işte ,
kapkara artık tüm çiçekler
çık gel artık ey rüzgar
savur küllerimi ,
artık ne hüzün ,ne çıldırtan kaygı ,ne bekleyiş ,
ağır ağır geçiyor günler ,her tik takı canımı yakıyor kalbimin
ne kadar uğraşsam da atmak için alevlere yüreğimi
gözyaşların yetiyor söndürmek için kalbimi
ölünmüyor işte ,
tıpkı yaşanmadığı gibi…
haydi çirkin adam ,kaldır kara isli bedenini
dilsiz zindanlarda gece olmakta ,
soğuk duvarlarına yaslansam ,diner belki acılarım ..
22/10/2019