Yüzümü kapattığım anlarda ilk gördüğün şey,
hayat izim avucumdaki, bitmesini istediğim belki.
Sevgilimin elini tutarım avuçlarımla,
yada bir tabanca kabzası nefretle.
yakarırım mevlaya, daha yukarı kaldırarak avuçlarımı.
bazen bakarım sadece,
parmağımla yine hayat çizgisine dokunarak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta