Avuç Açmamak İçin Şiiri - Gülhan Özkara

bir gün bizim eve bir Zât'ı
kardeşim davet etti
ruhunu okuyan bir adam
dehrî diyorlar ya ondan
bir tek şey en az
diğer şeyler kadar
dikkatimi çekti
yüzünü gören sadıklar
manevi hallere giriyorlar
içlerinde patlamalar oluyor
dayanamıyorlardı
bu on üç on dört yaşında gibi
utangaç, süklüm püklüm
oturan Zât-ı Şâhâneye
ne bank asyası var
ne televizyon kanalları
ne paralel devleti
ne holdingi ne gazetesi
ne sadaka kutusu
ne zayıf ne şişman
biraz yaşı ilerirek
düpedüz bir adam
bir saadet zincirinde
halka da değil
ama bir erkek güzeli
en güzel peynirli
çörekotlu poğaçalardan
bir tanesini bile almadı
geçelim esas yazacağım şeye
ben ayakkabıları çevirirken
görmüş ve anlamış bulundum
ayağındaki ayakkabı
cami önlerinde satılan
on TL'lik ayakkabılardan
bir tuhaf oldum
bu kıratta biri
nasıl bunu giyer diye
ama altına bakmazsan
hiç beli değil
kaç liralık bir ayakkabı olduğu
işte bu memleketin
ihtiyaç duyduğu
hakiki din adamı bu
milleti soyanlar değil
dik dur bu soygun düzenine
böyle insanlara eğil
avuç açmamak için
iki kuruşluk mâkûlelere
bak harcamalarını nasıl kısıyor
nerelere iniyor nelere
bir tevazu abidesi yapmış kendini
insanlara muhtaç olmamak için
kullanmış bütün fendini
daha böyle yeryüzüne
bir Mânâ Devi gelmedi
Allah'a giden yolları
dünyeviliğe çelmedi
Şubat 2014