Avuç Şiiri - Erdem Eren

Seni ne zaman üzgün görsem
o vakit yanına koşarak gelip
yıldızları yağdırmak isterdim başından aşağı..

Seni ne vakit yaşamak istesem
o an avuç içlerimdeki ter ile
yüzünü okşayasım gelirdi nedensiz..

Seni ne zaman anlamak istesem
küçük bir çocuğun gülümsemesine gülücük ekler
sokak çocuklarının dertlerine derman olur
yaşlı bir amcayla sohbete koyulurdum,sebepsiz..

ve ben seni ne zaman görmek istesem
masal anlatırdım kendime..

Son cümleyi de Nazım'ın dizesine denk getirip
Piraye'm yapardım seni,yanımdaymışsın gibi
yaşıyormuş gibi..