Eller hızla çıkarken aya,
biz gideriz köyden şehire
hala yaya.
Yahutta kızakla kaya kaya.
Medeni bildiğimiz,uygar gördüğümüz
Avrupalılarda,Amerikalılarda,
Acaba var mı hiç namusla haya?
Onlara yetişmek için,
Geceyi,gündüzü saya saya,
Çalışırız,uğraşırız durmadan.
Belki bir gün karnımız doya.
Şaşmadan çekmişiz birkere soya.
Kadın,içki,zevki sefaya…
Dünyanın sefil,kurnaz gavuru,
Alır tabii,bizi işte kafaya.
Uyutulur gideriz.
Hiç gelmez ki aklımıza
Çıkmak Ay’a…
Kayıt Tarihi : 12.8.2014 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!