Avrupa Kabusu Şiiri - Harun Güven

Simsiyah bir kabus; karabasanlar, cinler,
Siyah ateşler içinde siyah periler...

Ellerinde kocaman büyü çubukları,
Taşa çevirdi butun haylaz çocukları...

Korkuturlar aşkın gören gözünü hemen,
Boşa gider durun yapamazsınız demen...

Ağzına bir el uzanır ortası yırtık,
Niyeti öldürmek sanar onu öldürdük...

Sonra cinler sarıyor etrafı bir anda,
Çarpmaya kalkıyor namussuz aklı sıra...

Bir yan başı olmayan insan figürleri,
Bir yan andırır cenin dolu logarları...

Sarkmış dilleriyle sarar gulyabaniler,
Medeni yok, hep barbar, hepsi yabaniler...

Cüce boylarıyla mirasyedi köpekler,
Boylarına bakmadan diş gösterip hırlar...

Kaçacak bir yer yada ararsın bir delik,
Orda da kemirgen fareler fellik fellik...

Artık kapana sıkışır bedenin kalır,
Bir dost eli dürter ve kabustan uyanır...

Avrupa masalı okunur insan uyur,
Avrupanın yüzünü kabusta görür...

Avrupanın dostluğu bırak şurda kalsın,
Çok yaşa Türk Milleti iyi ki sen varsın...