Avrupa Şiiri - Abdulvahap Ateş

Dört duvar bir çatıya,
Burada ev diyorlar.
Sevgi yok merhamet yok,
Vefa yok bereket yok,
Ebeveyne ülfet yok.

İçi boş gölgeleri,
Doldurup dev diyorlar.
Aymazlığı öveni,
Düşmanına söveni,
Mertliği bilmeyeni.

Adem soylu ilahı(!)
Diz çök de sev diyorlar.
Babasızlık övünçlü,
Ana baba bir üçlü,
Evlat hepsinden güçlü,

Bizden olmayanları,
Başından sav diyorlar.
Gizli ırkçılığıyla,
Timsah gözyaşlarıyla,
Çağdaşlık masalıyla,

Doğru bizden değilse,
Lanetle söv diyorlar.
Tek doğru kendileri,
Tünemiş vekilleri,
Her zulümde elleri,

Biz gibi olmayanı,
Acıma döv diyorlar.
Asimile etmezsen,
Kendine benzetmezsen,
Parçalayıp yutmazsan.

İşine yarayanı,
Paye ver öv diyorlar.
Olsun içi boş olsun,
Yaptığı nahoş olsun,
Övgüden sarhoş olsun.