Avrat Şiiri - Remzi Timar

Tüm aylığı Koydun gittin çantana
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat
Gece gündüz yapıp durdun tantana
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat

Sanarsın prenses dik gezer başı
Birazcık yan bakar gözleri şaşı
Her sabah yaptığın bir bulgur aşı
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat

Her yerde ellere hep beni taktın
Sen ise kenardan seyrime baktın
Ateş oldun hergün bağrımı yaktın
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat

Çaresiz dert oldun başıma çöktün
Azar azar hergün saçımı döktün
Hastalık bilmezdim ömrümü söktün
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat

Sığmıyor kapıdan göbeği şişman
Bir kusur işlerse olmuyor pişman
Uğraşır benimle sanki birb düşman
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat

Tüm gizli sırrımı götürdün sattın
Diken oldun her an bağrıma battın
Yatakta sırtını çok dönüp YATTIN
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat

Dikişden habersiz hiç bilmez yama
Sanarsın bir çocuk oynuyor dama
Düşürdün Remzi'yi vicdansız gama
Şaırdırdım ben seni neyleyim avrat