Avni Dinçer Şiirleri - Şair Avni Dinçer

Sahipsiz bir kurşun girecek birazdan sırtıma
Karışacak rüzgarın uğultusunda sıra sıra yapraklara çığlığım
Ah... dolunay var bu gece yine
Ah... sensizlik var
Sarar beni gece, sarar beni sigaram
Ak vurur saçlarıma, yüzüme çizgiler düşer

bu kalabalık şehrin yalnız adamıyım
başıboş kaldırımların birinde oturmuşum
yanıbaşımdasın suskunsun konuşmuyorsun benimle
hayal misin yoksa gerçek mi belli değil

solumda işlek bir cadde

Penceremin aralığından
Süzülürken ilkyaz esintisi
Sabah serinliğinde gel

Kiraz mevsiminde
Kısacık yağmurların

düşümde bir 'gece' gördüm..
isimsiz bir gemideyim fırtınanın ortasında..
yalnızlık dilimde türkü, kaptan ben, tayfa ben...
yıldız düşmüştü gemiye...
bir de sen...
aklıma...

Ne fırtınalar koptu
Denizler, karanlıkta oynaşan ıslak çarşafların
Rüzgarlar, keskin kılıçların parıltısıydı
Limanda yol bekleyen hiçbir gemi yoktu ki
Gözlerim rıhtımda öylece kaldı
Yüzümdeki solmuş renkler cümbüşünden

Gece içindeyim
Geceyi bekliyorum...

Bir ben bekliyorum
Kimseler yok ayrıntıda...

Ne ıslak elektrik direkleri
Ne yalnızlığımı haykırdığım
kalleşliğini bağırdığım kaldırımlar,

Ne parlayan asfalttaki yapraklar
Ne de ıssız sokakların gülleri

Sararmış sayfalarda mı
bulacağız birbirimizi...
Ya da her günümüz
özlemlerle mi geçecek..
Hediyeler mi seni bana,
beni sana getirecek...

gece şimdi en karasından daha kara
dökülür parmaklarımdan ıssızlığa
rüzgarsız bir geceden çıktım
yelken açtım kristal sabahlara

Ayrılırken
Gecenin laciverti
Göğün mavisinden
Kaçtı karanlık, kuytulara
Gri bir yağmur
Anlattı herşeyi