Avludan Geçerken Fikrim

Komşu dövüşlerinin yapıldığı son merasim,
Avlu geniş olur, alacasına korsan hazinesi.
Bizim merdivenler sedir, ıtır ağarıyor gidişimle,
Ailem, dostlarım, soğukanlı bakacak mı arkamdan?

Güvercinler eşinerek gezer yine o bildik çatıda,
Kardeşim koyunlar yanında kaval çevirmekte,
Ölümü daha tanımaz, bizim cihan parçaları.
Gene yerli yerinde duracak ayşem paşalar gibi.

Üç katlı hayatın sarkık pervazından,
Çoban köpeği gibi döner başı arkamdan.
Omuz omuza inerim dostların arasında,
Yenik düşmeyen begonvilim yaz selamıyla.
Uğurdan saydım gürültüyü yaşadım bahtiyarlığı.

Palas pandıras, bir çulun üstünde, zikrimle,
Bakıştım bakkalın terazisiyle, borçsuz ismimle,
Tabutum hurdacı Mahmut’un elinden.
İki laf ettim her sabah ciğerim kızaran güneşle.
Direnç ister tanrı, dostlarım anlamışsınızdır artık….