Dost elinde kırılan,dallarda yaprak olaydım.
Beni tutan şu ellerde,sararmadan solaydım.
Koklanan gül destesinin,dikenine konaydım.
Öfkeyle otlayan nefsimin,çimenini yolaydım.
Dost bağında kurudum,hırçın rüzgarlarımda.
Sarardıkça yandı gölgem,bastığım toprakta.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
