avluda ilk gölgemi farkettim
toz toprak içinde vurur
karşıdaki yaşlı duvara...
üzerine konan kiremitler
ucu ucuna varır, dam olur...
erir boş pencerelerin camları
ne çivisi kalır rüzgardan
ne de macunu güneşten
iner deliklerinden ince bir ip
yıllar önce tokmaklanmış çatlak kapıya
göçer bu evden karıncalar da
tek kalan canlıydı
balkondan sarkan hanımeli
O’na da dokunan olmamış
uzun zamandan beri
şimdi
yoktur sessizlikten başka şahidim
avluda
İlk gölgemi farkettim.
Kayıt Tarihi : 22.11.2006 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dalgaların hışırtısıydı beni uyandıran... Güneşin okşamasıydı yatağımdan kaldıran... Sabah kahvemi içtiğim virane bir kahvehanenin karşısındaki manzaraydı bu avlulu ev...Bu evin zamanda kalmışlığı idi şiirde paylaştığım... Girit`te Mohlos isimli küçük bir balıkçı köyü idi burası, yaşadığım bu süre içinde o yerden çok etkilendim: Giritli şair Vitsentzos Kornaros’un yazdığı 10.052 dizelik, 17. yüzyıl Girit rönesansının temel taşlarından biri olan bir epik yapıtta adı geçen Aretousa ve Erotokritos un aşkı ise bu bölgede alevlenmiş.
Gelecek ne getirdi?
Geçmiş ne götürdü?
Özlediğimiz hep mazi
elimizde olduğunda değerini bilmediklerimiz
yitirdiğimizde özlediklerimiz...
Ne yapıyorum ben..
bu şiir beni nerelere götürdü
Yüreğine sağlık şair.
TÜM YORUMLAR (1)