Avlu' Şiiri - İsa Kaya

seni müstakil halinle sevmiştim
avlunda beş taş oynarken

incir ağacına çıkarmıştım avuçlarımla
sepeti uzatmıştım hatırla
o ağacın çatalında

sana kolye almıştım
pazar tezgahında

mutluluk
cebimdeki bozukluklarda

şimdi kat karşılığı satılmış evin
ne avlu kalmış
ne de incir ağacında yırtılan eteğin

üstelik mangır kolyeden
tek taşa terfi etmiş ellerin

oysa aşk
hep müstakil sevgilim

beş parmağı
beş taş

ve mutluluk
cebi delmeyecek kadar bedava

balkona çık hadi

biliyorum

gözlerin hala o avluda..