Götürüp atarım bak seni çarşıya
Vitrine bakıpta üzülürsün gönül
Yada bırakırım boğazdan karşıya
Gelemez kuyrukta ezilirsin gönül
Bir daha danışıp almam hiç rızanı
İndirrim ateşte kaynayan kazanı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var