Avkör Şiiri - Erhan Gündere

Hakkını yiyemem maral, Beni sen büyüttün
Senin kocaman gözlerin vardı
Ben küçücüktüm.
Gözbebeklerinle beraber büyüdüm
Senin ikiz bebeklerin vardı,
Kıt kanaat geçiniyorken beni evlatlık aldın
Merhametin büyüktü ben daha büyük bir yük
Sen susarken ağlıyordun ben ağlarken susuyordum.
Susuzluğumu gideren yine sen oluyordun, vanası bozuk gözlerinin çeşmesinden içiyordum.
Sen susuyordun ben susuzluğumu gideriyordum, Sonra ikimizde susuyorduk
Sen sustukça susuyordum sen suladıkça büyüyordum.
Ve beni gözlerinde büyüttügün için küçülüyordun
Hem iyi bir bahçıvan hem iyi bir anne hemde iyi bir dosttun
Ben küçücüktüm sen merahmeti büyük,
Yüreğine bir fidan ekip gözyaşlarınla büyüttün
Ben Yüreğinde koca bir yüktüm
Sen sustukça susadım sen suladıkça büyüdüm
büyüdükçe kalbini büktüm.
Beni büyütürken kamburlaştı yüreğin
ben koca bir yüktüm, sen merhameti büyük.
Affet beni maral , ben nankörden de beter Avkördüm, sen hiç görmek istemedin ama
ben görebileceğin en büyük nankördüm...

10.01.2023 13:39