Avgan Şiiri - Hasan Okursoy

AVGAN

Birden aklıma düşer
Akşamı eğirdiğimiz günler
Körük kömüre köz verir
Demir örsünü bekler

Dağı tutunca yağmur
Avgan umutlanır
Sabah serinliği
Geçmişi konuşur

Gök gürler
Her yer uğuldar
Bir de şimşek çakar
Çocukluğun korkar

Karanlığın cebinden
Zifirden başka ne çıkar?
Karanlığı tarasan da
Görünmez saçlar
2
Bu soğuk
İnsanı ısırır durur
Saklanacak yer arar
Akşam koruna sarar

Çocukluğun
Yolları aşar
Uzaktan bakar
Gün taşar

Bendeki birikenler
Koca su gibi akar
Çekilmeyen resimler
Bazen akşamı yakar

Söküğe
Taş atıp durma
Bir de sen yara açma
Günü karartma

Hasan OKURSOY