AVARE YAŞAMAK
Kimbilir ne kadar uzun süredir,hiçbir şey yazmadım? Ve şu an,tuşlara dokunurken.Ruhumun kapılarının açıldığını ve içimin akmaya,sanki gerçekten yaşamaya başladığımı,duyumsuyorum.
Neden yazmadım? Farklı şeylerle ilgilendim.Anlamlı ya da anlamsız,onları deneyimledim,öğrendim.İyi oldu.
Bir de,konuklarımız oldu sıkça.Hayatın değişik akışlarıyla yüzdüm.Artık bir evde yaşadığım için,komşuluk ilişkileri de oluyor.Dışarı gezmeğe de çıkıyoruz.
Kendimi değiştirmeye çalıştım.Sevgi olmadan,beden diliyle,dokunmayı deneyimledim.Hiçbir şey düşünmeden,derine inmeden.Sadece yaşadım.Anlık mutluluklardı.ANLIK MUTLULUKLAR.Bir çeşit kandırmaca mı? Hayır.İnsanın buna da gereksinimi var. Hem,ne kandırmaca değil ki?
Bu arada,maddi sorunları çözmek için,amansız bir savaşım veriyorum.Şarkı sözü alanında çalışmak. Hayatımın en büyük düşlerinden,hedeflerimden birisiydi.
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Yaşama tutunduğumuz anlarda umudu hedefe yerleştirip nişan almalı, ıskalasak da başka hedefi vurmuş olabiliriz. Yılmadan devam etmeli. Yüreğiniz susmasın. Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta