Ave Maria Şiiri - Adem Eray Kozan

Deniz görmüş bir ses,
Yağmur damlaları ile sevişiyor bulutlarda...
Ne söylediği yabancı dilime,
Oysa anlattıkları tanıdık...

İkide bir “Ave Maria” diyor.
İtalyan mafyalarının koynundan çıkıyor sanki;
Şarkıyı söyleyen kadın
Ve notalar...

İnsanlar şiirlerden şarkı yapmayı seçmişler,
Telli, üflemeli veya vurmalı,
Duygu çalgılarıyla...
Dünya tersine dönmeye görsün,
Şarkıya şiir yazıyor ellerim...
Ve ne söyleyen kadın bilecek bunu,
Ne de Ave Maria...

Ah Ave Maria!
Sanki taştan bir kalp yaslanmış,
Gramofonun koynuna...
Sözler iğne gibi,
İğne taş,
Ave Maria okudukça...
Kimse umurunda değil...
Piyano ağlıyor, notalarınca,
Yağmur akustiğe bulanmış, çamur gibi...
Başını yıkayıp geçiyor gecenin.
Kimse umurunda değil;
Saklama,
Biliyorum Ave Maria...

(04.10.2008)