Avcıların Yamanı Şiiri - İsmet Güher

Yaman olur avcıların yamanı
Ördeği havada başından eder.
Uçana, kaçana vermez amanı
Ayırır çoğunu eşinden eder.

Kenarda durmaya razı olmaz da
Göle donsuz girer donda, ayazda.
Bekler Elmabaşı, aklı Bozkazda
Her gelen sürüyü beşinden eder.

Yeşili farkeder gece Bozundan
Yanına varılamaz olur pozundan...
Filato çıkarır Lılıkkazından
Yiyeni bir iki dişinden eder.

Avda yalnız gezer, köpek istemez,
Kırk tepe dolaşsa 'Yoruldum' demez.
Tavşanı başından vurmazsa yemez
Çıkarır gözünü kaşından eder.

Üveyiğin kebabını has tutar,
Bıldırcının tavasına tas tutar,
Elli Turaç yılda vursa yas tutar
Ağlatır insanı düşünde eder.

Sabaha söz verir kalır akşama,
Giyinir kuşanır, düğüne sanma.
'Bagajı doldurdu' derse inanma
Kaçırır uykunu, düşünden eder.

Avcının yamanı böyle Güheri,
Sen de avcı mısın, söyle Güheri?
Sabır selamettir, eyle Güheri
Böyle avcıların peşinden eder.
(Adana-1989)