Avcıların Orta Yeri Şiiri - Mehmet Özkısa

Hüzün yağarken geceme usul usul,

Beni sensizliğin ortasında ara bul.

Ve yangınlarda kavrulurken İstanbul.

Yarimi bırakmışım avcıların orta yerine

Yüreğimi dağlarken bugün ayrılık

Vuslata ermek çok zor artık.

Ve dökülürken damlalar ılık ılık.

Yarimi bırakmışım avcıların orta yerine

Bugün haykımış susmak bilmiyor deniz,

senden ne hatıra kaldı bana ne bir iz.

hıçkırıklara boğulup ağlarken sessiz.

Yarimi bırakmışım avcıların orta yerine

Yine mapusluk var yine sürgün.

Ne olur hatırla beni yılda birgün.

Gözlerine bakmadan son kez o gün,

Yarimi bırakmışım avcıların orta yerine

ne sigara avutur ne bir bardak çay.

İster unut beni ister öldü say,

ve biterken koskoca 16 ay.

Yarimi bırakmışım avcıların orta yerine