Avcılar sahilinde bir akşamüstü…
Ve rüzgâra isyankâr, koşan çocuklar.
Gördüm, bir kız çocuğu, az evvel düştü.
Sen gibi çılgın, deli… Esiyor rüzgâr!
“Yazık oldu! ” diyerek; ah, vah ederken.
Baktım, gülümsüyordu, küçük gözleri.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta