İlk celsede kayboldu, Ergenekon’ un izi,
Tiyatroya dönüştü, dokuz bölümlük dizi,
O ekranlar yetmedi, gizlemek için sizi,
Deniz kurudu artık eve dönün avcılar,
Bakışlarından bile suçu belli savcılar.
Kızarmadı yüzünüz, yediniz onca lafı,
Müdahil olanlardan, anlamadınız gafı,
Size yakın durdular, belli ettiler safı,
Deniz kurudu artık eve dönün avcılar,
Bilgisiz, beceriksiz, binde elli savcılar.
Daha bunlar nedir ki? Geride asıl boru,
Mahkemede öğrensin, nasıl sorulur soru,
Bir kazanda kaynatın, Al’ı, Yeşil’i, Mor’u,
Deniz kurudu artık eve dönün avcılar,
Kıvırtmaya alışmış, Çiftetelli savcılar.
İddianame demedi, Kimse onun adına,
Hakimler tekrar etmiş, doyamamış tadına,
Üst tarafı erkeğe, altı benzer kadına,
Deniz kurudu artık eve dönün avcılar,
Bakışlarından bile suçu belli savcılar.
Bekir Öztürk
13. Ağırceza Mahkemesi Duruşma Salonu
Silivri Ceza İnfaz Kurumları Yerleşkesi
Kayıt Tarihi : 4.8.2009 18:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20 Ekim 2008 günü başlayan 'Ergenekon Davası' nın ilk duruşmasında yaşananlardan sonra yazılmış bir şiirdir.

bizlerin görevleri daha farklı yani bunları yazmak değil...
TÜM YORUMLAR (1)