Avcı Şiiri - Akın Korkmaz

Takmış omuzuna tüfeği
Aklı sıra hava atar dağlara
Önünde havlar av köpeği
Korku salar uçan kuşlara

Ayağında garip çizmeler
Sırf zevk için çıka gelmiş
Dilinde vahşi lezzetler
Dişinin kovuğuna et girmiş

Sorsan ne çocukları aç
Ne de azıcık ete muhtaç
Varsa yoksa kan dökmek
Bir kuş ve yavan ekmek

Otursana be adam evinde
Sen de herkes gibi olsana
Ne bileyim dolaşıver şehirde
İster evinde yat tek başına

Dağlara da gel tabi canım
Ama sen bilmelisin haddini
Yaşamak senin de hakkın
Yeter ki sakla o lanet tüfeği

Allah aşına hiç mi düşünmedin
Aldığın bunca canlar kimin
İçin sızlamaz mı söylesene zalim
Hiç mi hiçine canları katlettin

Namlunun ucunu doğrulturken
Baktın mı hiç avının yüzene
Yanı başında yavrular beklerken
Ellerinden bir kuş uçar ölüme

Söyle kurt mu yoksa kartal mı?
Hangisi senden daha vahşi
Senin insanlığın şarjör kadar mı?
Mazlum olana sıkılmaz mermi

Görüyorsun ya avcı kardeş
Silahın yeri yok ormanda
Tövbe et silahtan vazgeç
Ne olur artık cana kıyma

Can almak, kan dökmek
İnan bana değil marifet
İnsanı insan yapan
Bir parça merhamet