Sezmişti,
Kanın çindeki cevheri,
Abbâsi...
Avâsımlara doluştu, Demir bazulu,
Panter sıçrayışlı,
Türk alpleri...
Kadınlarını yâr etmedi Arap...
Yoksa doğanların,
Ataları gibi cengâver olmayacaktı,
Hiçbiri...
Nerede,hani,
14y.y. öncesinin,
Bilgisi,bilgeliği?
Ana karnından beri,
Hem sağlam,
Hem birbirine yavuklu,
Evdeş kılalım,gençlerimizi...
Binyıllar ötesine miras kalsın,
Genlerdeki Türk yiğitliği...
Haluk Şan DİKMEN
Kayıt Tarihi : 17.11.2007 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir Arap hânedânı olan Abbâsîler,Türk savaşçılar için özel olarak Avâsım denilen şehirler oluşturmuşlardır.Onların Arap kadınlarıyla evlenmelerine izin vermemiş,Orta Asya'dan getirttikleri Türk kadın ve kızlarıyla evlenmelerini sağlamışlardır.Çünkü Arap kadınlardan doğan çocukların babaları kadar savaşçı olamayacaklarını (Genetik açıdan) düşünmüşlerdir.
![Haluk Şan Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/17/avasim-dugunleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!